Nadmierna potliwość jest schorzeniem upośledzającym codzienną aktywność i jakość życia, dotykającym od 2-3% populacji. Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. O patologicznej nadpotliwości mówimy wtedy, gdy wytwarzanie potu przekracza 50mg/5min, tzn. pot spływa strużkami spod pach, kapie z rąk, a wydzielanie w ogromnych ilościach na stopach powoduje rozmakanie butów.
Wyróżnia się ograniczoną, czyli miejscową nadmierną potliwość, która dotyczy pach, stóp, czoła, skóry owłosionej głowy oraz w okolicy górnej wargi. Rzadziej występuje nadpotliwość uogólniona. Dolegliwość ta może występować w każdym wieku, przy czym najczęściej pojawia się około 20-30 roku życia. Jest wiele czynników, które mogą nasilić nadmierną potliwość, takich jak: zbyt intensywne ćwiczenia fizyczne, ciepło lub zimno, stres, lęk, silne emocje oraz alkohol, kawa lub herbata, palenie, gorące lub pikantne potrawy.
Nadpotliwość często jest przyczyną zaburzeń relacji międzyludzkich, stanów depresyjnych, obniża jakość życia, więc jest także problemem psychologicznym, a nawet społecznym.
Przełomem w leczeniu nadpotliwości było wprowadzenie do lecznictwa toksyny botulinowej typu A. Jest to metoda nieinwazyjna, która polega na wstrzyknięciu odpowiedniej dawki toksyny botulinowej w zależności od miejsca i nasilenia procesu. Zabieg poprzedzony jest badaniem polegającym na wykonaniu testu Minora, który polega na określeniu stopnia zaawansowania nadpotliwości oraz ustaleniu obszaru, który poddamy leczeniu. Efekt leczenia utrzymuje się od 4-9 miesięcy, a zabieg może być wielokrotnie powtarzany.
Wykonany przez doświadczonego specjalistę, obarczony jest niewielkim ryzykiem objawów ubocznych, które są przejściowe.
